De dag dat ik zelf weer stagiaire was

Soms, als ik een stagiaire zie binnenkomen met grote ogen en een gezonde dosis zenuwen, moet ik terugdenken aan mijn eigen begin. Want eerlijk is eerlijk: ook ik ben ooit zo begonnen.

Onzeker, bang om iets verkeerd te doen, en stiekem best opgelucht als iemand zei: “Het komt wel goed, je leert het gaandeweg.”

Ik herinner me nog hoe spannend het was om voor het eerst écht iemand aan te raken tijdens een massage. Het voelde alsof ik alles wat ik geleerd had in de schoolbanken ineens kwijt was. Mijn hoofd zat vol met grepen, technieken en theorie, maar mijn handen wisten niet goed hoe ze dat moesten vertalen.

En nu – jaren later – ben ik degene die stagiaires begeleidt. Grappig eigenlijk, want op sommige dagen voel ik me weer even stagiaire. Dan ontdek ik iets nieuws in een techniek, of ik verwonder me opnieuw over hoe uniek elk lichaam is. Want dat is misschien wel de grootste les die ik geleerd heb: je bent nooit écht uitgeleerd.

Wat ik mijn stagiaires altijd probeer mee te geven, is dat fouten maken mag. Sterker nog, het hoort erbij. Juist in dat ongemakkelijke begin zit de kiem van groei. Ik weet nog dat ik zelf pas écht vertrouwen kreeg toen ik leerde loslaten. Niet meer alles volgens het boekje willen doen, maar voelen, kijken en luisteren.

En als ik nu een stagiaire zie die met dezelfde onzekerheid begint als ik toen, en die weken later ineens met een zelfverzekerde glimlach een massage afrondt… ja, dan ben ik even terug in de tijd. Dan voel ik me weer die stagiaire die ontdekte: dit vak is niet alleen mijn werk, het is mijn passie.

En misschien ervaar jij het binnenkort wel zelf: een massage bij Wellness Elburg, gegeven door een van onze stagiaires die volop in dit leerproces zit. Want leren doe je samen – en elke gast speelt daarin een bijzondere rol.